«هر کجا اندوه باشد، آنجا زمین
مقدس است (...) در پس شادی و خنده شاید طبعی خشن، خشک و بیعاطفه باشد، اما در پس
اندوه همواره اندوه است. (...) معتقدم توضیح دیگری وجود ندارد، و اگر چنانکه گفتهام،
بهراستی جهانها بر پایهی اندوه بنا شده باشند، این عمل بهدست عشق صورت پذیرفته
(...) لذت از برای جسم زیبا، اما رنج از برای روح زیبا.» اسکار وایلد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر